Bodie is een spookstad. In de jaren rond 1880 was het een stadje waar goud gevonden was en waar veel goudzoekers naartoe gingen. Opz`n hoogtij dagen woonden er zo`n 10.000 mensen. Het was een echt Wild west stadje met veel saloons en er werden elke dag wel mensen vermoord. Toen de goudbron op was, vertrokken de mensen weer en toen bleven alleen de huizen er staan met het intrieur. In 1932 is er een grote brand in Bodie geweest en is 80% van de huizen afgebrand. In 1962 werd het stadje staatseigendom. De 170 gebouwen bevinden zich nu in een staat van "tot staan gebracht verval". Hier vind je er wat meer info over: Bodie ghosttown
Om 8 uur waren we vertrokken en onderweg gingen we tanken en we reden na een tijdje door hoog gebergte. Rond 12 uur kwamen we in een stadje aan (ik ben de naam vergeten) en daar gingen we wat eten. op de TomTom stond dat we nog maar 20 minuutjes zouden moeten rijden. Dus na het eten vertrokken we weer verder naar Bodie, het was half 1. de tomtom zei dat we een zandweg op moesten rijden en dat klopte met wat ik gelezen had over Bodie. Ik had gelezen dat het een onverharde ribbelweg naar Bodie was en dat het niks was om met een camper naartoe te rijden. Ik vond het al niks om met de Mustang door die weg te rijden. Er lagen dikke stenen op de weg en we moesten nog 18 mijl. We moesten heel voorzichtig rijden maar toch raakte af en toe een steen de onderkant van de auto. We reden de hele weg maar 10 mijl per uur of nog langzamer. Dus die 20 minuutjes naar Bodie werd uiteindelijk 1,5 uur. Onderweg was ik doodsbang dat de auto kapot ging en door de stress kreeg ik last van m`n nek en werd ik zelf misselijk (ja, ik ben een watje). jeroen vond het allemaal niet eng om op een geitenpad te rijden door de bergen. Onderweg zei ik ook nog tegen jeroen dat ik het raar vond dat er nergens bordjes stonden naar Bodie. Wij hadden een tomtom maar hoe moeten die mensen de weg weten zonder een tomtom want er liepen meerdere zijwegen op dat zandpad. En ik vond het ook al zo raar dat het zo`n smalle weg was. want we zijn twee wagens tegen gekomen (van die Pick-ups) en het was moeilijk passeren. We dachten Bodie is echt een spookstadjes dus daar gaat niemand naartoe.
Maar toen we eindelijk na vele heuvels Bodie zagen liggen waren we blij dat we er bijna waren.
we reden verder naar beneden over dat stomme geitenpad en hoe dichtbij we kwamen hoe meer wagens we op de parkeerplaats zagen staan en zelfs campers! Toen beseften we dat we niet de normale route naar Bodie hadden gepakt. De Tomtom had misschien voor zichzelf de snelste weg uitgerekend maar dat was het dus echt niet. We zagen bij die parkeerplaats een hele brede zandweg lopen waar je wel normaal overheen kon rijden. dat is weer echt iets voor ons om mee te maken. hebben we een uur langer gereden over een rotweg en ik was doodsbang. En dat we dat onderweg niet door hadden omdat er geen borden op dat pad stonden da`s niet slim van ons. Maar we konden er wel hard om lachen want we hoefden gelukkig niet meer terug over die weg.
Toen we uit de wagen stapten moesten we nog harder lachen want we hadden echt de vieste wagen van heel de parkeerplaats. Jeroen is nog wel voor de zekerheid aan een parkranger gaan vragen hoelang dat brede zandpad was en dat was maar 3 mijl gelukkig!
Daarna gingen we wandelen door bodie. ze verkopen er alleen wat water en verder zijn er geen commerciele dingen te vinden. Het is echt indrukwekkend om mee te maken. In sommige gebouwen kun je naar binnen maar bij de meeste gebouwen kun je alleen naar binnen kijken. Je kan wel een beetje voelen hoe het in die tijd was. Nu hadden we geluk en was het warm maar het kan er ook heel koud zijn omdat het heel hoog in de bergen ligt.
Na een uurtje daar rondgewandeld hebben vertrokken we weer richting de zee. de tomtom gaf weer dat geitenpad aan als de snelste weg maar deze keer trapten we daar niet in. We reden langs de brede zandweg terug. Dat was dus de ribbelweg waar de mensen het over hadden gehad in forums waar ik over Bodie gelezen had. Achja we konden er nog steeds hard om lachen. In een kwartier waren we in het stadje waar we gegeten hadden maar we reden snel door want we zouden pas om half 11 bij de zee ankomen. de Tomtom stuurde ons door een smalle bergpas die steil omhoog en omlaag ging en ik kreeg weer last van m`n nek. maar we besloten om gewoon door te rijden want we moesten toch over de bergen. na een uurtje werd de weg weer normaal en waren alle zorgen weer verdwenen. Ik ben niet iemand die van die smalle bergweggetjes houd dat heb ik wel gemerkt want daar krijg ik stress van.
Om 6 uur gingen we eten bij denny`s en we kwamen erachter dat we daar ook gegeten hadden toen we vorig jaar van Yosemite NP terugkwamen. dat was wel toevallig. Na het eten reden we verder en het werd al donker.
Om 21.00 zijn we gestopt in Sillicon Valley en hebben we daar een hotel gepakt. Het is een uurtje van Highway 1 en dat gaan we morgen rijden!
Toen we onze spullen hadden geinstalleerd ben ik snel met een natte handdoek de auto wat gaan afpoetsen. Ik ben daarna nog even gaan kijken maar ik zie dat zand niet meer op de wagen zitten maar het is donker.
Morgenvroeg zien we wel of het zand er echt af is gewassen